Dag 15: Op naar Philly

We trekken vandaag weer door, of beter: we gaan weer noordwaarts, maar knippen de autorit nu In stukken. Op weg naar de eindbestemming voor het Amerikaanse deel van deze reis - New York City - maken we een stop in de stad Philadelphia. In de ochtend genieten we op eigen verzoek van een lichte lunch van gastheer Rob en slepen de bagage weer vanuit hun ruime, tot gastenverblijf omgebouwde kelder naar de huurauto. 

We hebben inmiddels 5 reis tassen, maar dat is tijdelijk. We willen ons beperken tot 1 reistas per persoon, maar enkele zijn door al het gesleep beschadigd, met name tijdens de voettocht op dag 1 van het treinstation naar het motel in South Amboy. Daarom maar een tas gekocht ter vervanging van het slechtste eigen exemplaar, maar dit is een joekel. Kan nog veel meer in! Daar zit nou net het probleem: Voor de vlucht van a.s. maandag van New York naar Curaçao mogen de tassen sleuths 22,5 kg per stuk wegen. Van Curaçao naar Amsterdam in de week erop hebben we zoveel speling in de boekingsklasse, dat we 11 koffers/tassen mogen inchecken. Echter, op Curaçao gaan we niet veel meer aanschaffen, is ons vermoeden. Geeft niet, we laten inpak-expert Yvonne dit regelen, dan komt ‘t helemaal goed.

We vertrekken rond half 10 van het huis van de familie Brooks en rijden in de richting van Philadelphia, in de hoop dat we de drukte rondom de hoofdstad wat kunnen vermijden. We rijden zoveel mogelijk over de zogenaamde HOV-banen, bedoeld voor carpoolers. Dit rijdt net wat makkelijker door dan meegaan in de stroom op de andere 3 rijstroken. D.C. levert gelukkig niet al te veel problemen op en we gaan via Baltimore en prachtige brug. In totaal toch ruim 2,5 uur sturen. Onderweg doen we Christiana Mall aan. Daar zijn we rond lunchtijd, dus dat komt mooi uit. Daarna nog snel wat shoppen in dit belastingvrije paradijs, voordat we de weg vervolgen. Het grootste deel van de reis hebben we gehad en niet lang daarna checken we in in het Days Inn hotel in Cherry Hill. Dit hotel ligt op zo’n 8 kilometer van downtown Philadelphia, maar ligt nog wel in een andere staat: we zijn weer in New Jersey. Daar merk je als reiziger eigenlijk niets van, behalve aan de welkomstborden langs de highways, zodra je de staat binnenrijdt en de kentekenplaten van de auto’s. Het hotel is gekozen vanwege de goede beoordelingen op internet en het is wederom een motel, maar wel met een zwembad. We hebben 2 kamers geboekt en de kids liggen op de eerste verdieping. De vermoeidheid wreekt zich nu wel, maar we gaan er toch op uit. Vincent blijft liever op de kamer en regelt z’n eigen diner.

Het plan is om met de auto naar een zogenaamd PATCO-station te rijden, maar we willen niet teveel tijd verspelen en besluiten om de Infiniti te nemen, die we daar zullen parkeren. De toegang tot de stad vanaf deze kant loopt via een enorme hangbrug, de Benjamin Franklinbrug. Vanaf daar is het een klein stukje naar de parking nabij Independence Hall en het Liberty Bell Center. Philadelphia kent een rijke geschiedenis. De stad werd in 1681 gesticht door de quaker William Penn (naamgever van de staat Pennsylvania) en speelde een belangrijke rol in de vroege geschiedenis van de Verenigde Staten. Zo fungeerde Philadelphia tussen 1790 en 1800 als hoofdstad en werd de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring er ondertekend. Historische gebouwen als de Independence Hall, het Liberty Bell Center en het stadhuis van Philadelphia herinneren aan het rijke verleden van de stad. In de 19e eeuw werd Philadelphia een belangrijk centrum voor industrie en spoorwegen en trok de stad veel Europese migranten aan. In de eerste helft van de 20e eeuw kwamen er vooral veel Afro-Amerikanen uit het Zuiden naar de stad.

De Liberty Bell is een van de meest bekende symbolen van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog en staat bekend als symbool voor de vrijheid in het algemeen. Er is een apart gebouw voor neergezet, waar de historie van de klok wordt toegelicht. Voor de Amerikaanse inwoners van het ‘Land of the Free’ is dit een belangrijke bezienswaardigheid. Dit mag ook niet in ons programma ontbreken en daarna lopen we door de stad om bijvoorbeeld door het prachtige stadhuis te lopen. Dit is een gebouw met een grote binnenplaats en het verkeer cirkelt er omheen. Bovendien heeft het complex een toren, die met z’n hoogte van 167 meter vlak na de voltooiing in 1901 het hoogste gebouw ter wereld was. Daar om de hoek zijn de nodige activiteiten, zoals een openlucht bioscoop onder de naam ‘Movies in the park’ gedurende de zomerperiode. Ook is er een ontvangstbalie voor deelnemers aan een tweedaagse competitie onder de naam Cassandra Prime, waarbij 2 teams van elk 750 deelnemers zullen proberen om de stad te veroveren. De rol van data speelt een grote rol in dit spel. We hebben in het park bij de memorial van de gevallen soldaten in de burgeroorlog zojuist al een voorproefje gehad.

Rond 10 uur zijn we terug in het motel. Vincent heeft een rondje langs de straat gemaakt en McDonalds verblijdt met zijn aanwezigheid. We proberen de slaap te vatten, maar er is een luidruchtige groep op de eerste verdieping boven ons en naast de kamer van de kinderen. Het blijkt om een groep familieleden te gaan, die hier verzamelen in verband met een uitvaart van een familielid morgen. Bijzondere aangelegenheid om zo’n feest te bouwen, maar goed, wij kennen niet de achtergronden. Nu slapen!